เรือดำน้ำหรือเรืออู (U-Boat หรือภาษาเยอรมันคือ U-Boot ย่อมาจาก Unterseeboot เรือใต้ทะเล) ของเยอรมนีเป็นหนึ่งในยุทโธปกรณ์ที่มีชื่อเสียงที่สุด ในสงครามโลกครั้งที่สอง จากการออกล่าเรือสินค้าของฝ่ายสัมพันธมิตรในมหาสมุทรแอตแลนติก ที่ลำเลียงเสบียงอาหารและสัมภาระอื่นๆมายังเกาะอังกฤษ หวังจะให้อังกฤษเกิดความขาดแคลนจนต้องยอมแพ้ นายกฯ วินสตัน เชอร์ชิล (Winston Churchill) ของอังกฤษเขียนในหนังสือประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่สอง เล่มสอง ตีพิมพ์ในปี ค.ศ.1949 ระบุว่าสิ่งเดียวที่ทำให้เขากลัวระหว่างสงครามคือภัยคุกคามจากเรืออู
แม้คนส่วนใหญ่จะรู้จักเรืออูในสงครามโลกครั้งที่สอง แต่จริงๆแล้วเยอรมนีมีการใช้งานเรืออูมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่หนึ่งแล้ว ช่วงแรกๆเรืออูปฏิบัติการล่าเรือสินค้าแบบฉายเดี่ยว แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปเมื่ออังกฤษรวมเรือสินค้าหลายๆลำเข้าด้วยกันเป็นขบวนคอนวอย มีเรือรบคุ้มกัน ส่งผลให้เรืออูไม่สามารถฝ่าเข้าไปตามลำพังได้ เยอรมนีจึงตัดสินใจจะใช้เรืออูหลายลำร่วมกันล่าเรือสินค้าในขบวนคอนวอย คล้ายฝูงหมาป่าหรือ Wolfpack (ภาษาเยอรมัน Rudeltaktik) ปัญหาคือในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เยอรมนีมีจำนวนเรืออูน้อยเกินไป ประกอบกับเทคโนโลยีการสื่อสารยังไม่ก้าวหน้าพอจะใช้ประสานงานเรือดำน้ำจำนวนมากในระยะไกลได้ ยุทธวิธีฝูงหมาป่าจึงไม่ได้รับการพัฒนาแบบเต็มประสิทธิภาพในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
ต่อมาพลเรือเอกคาร์ล เดอนิทซ์ (Karl Doenitz) ซึ่งเคยเป็นกัปตันเรืออูสมัยสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกองเรือดำน้ำเยอรมัน ยุทธวิธีฝูงหมาป่าจึงถูกนำมาพัฒนาอีกครั้ง หลักการคือเรืออูของเยอรมันจะกระจายกำลังกันออกค้นหาขบวนคอนวอยเรือสินค้า เมื่อเรืออูลำหนึ่งพบคอนวอยแล้ว ก็จะติดตามและแจ้งพิกัดตำแหน่งของคอนวอยนั้นทางวิทยุไปยังกองบัญชาการ จากนั้นกองบัญชาการก็จะแจ้งไปยังเรืออูลำอื่นๆในบริเวณใกล้เคียงมารวมตัวกันเตรียมโจมตีคอนวอยนั้นจากหลายทิศทาง เมื่อเรือทุกลำประจำตำแหน่งแล้ว เรืออูลำแรกก็จะเปิดฉากยิงตอร์ปิโดก่อน ล่อให้เรือรบที่คุ้มกันคอนวอยอยู่ออกค้นหาเรืออูลำดังกล่าว จากนั้นเรืออูลำที่สองก็จะเปิดฉากยิงตอร์ปิโดบ้าง จากนั้นก็ลำที่สาม สี่ห้า ต่อเนื่องกันไปเรื่อยๆ (บางครั้งอาจมีเรืออูเข้าร่วมการโจมตีมากถึง 20 ลำ) ยุทธวิธีนี้ส่งผลให้กองเรืออูจมเรือสินค้าได้มากขึ้น รวมถึงสร้างความสับสนให้เรือรบที่คุ้มกันขบวนคอนวอยอยู่
อย่างไรก็ตามในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่สอง ยุทธวิธีฝูงหมาป่าก็ยังถูกใช้ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพมากนัก เพราะสงครามโลกครั้งที่สอง เกิดขึ้นเร็วกว่าที่เยอรมนีจะพัฒนากองทัพเรือหรือครีกสมารีเน่อ (Kriegsmarine) ได้ตามแผน เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มขึ้นในเดือนกันยายน ปี ค.ศ.1939 เยอรมนีมีเรืออูเพียง 57 ลำ ในจำนวนนี้มีเพียง 26 ลำที่ออกแบบมาสำหรับปฏิบัติการในมหาสมุทรเป็นระยะทางไกล นอกจากนี้ตอร์ปิโดของเยอรมันรุ่นแรกๆยังมีประสิทธิภาพไม่ดีด้วย ต้องรอเวลาถึงปี ค.ศ.1940 เมื่อเยอรมนีต่อเรือดำน้ำออกมาจำนวนมากขึ้น มีการพัฒนาตอร์ปิโดรุ่นใหม่ รวมถึงสามารถยึดครองฝรั่งเศส ได้ฐานทัพเรือหลายแห่งริมอ่าวบิสเคย์ เช่นที่เมืองแซงต์ นาแซร์ (Saint-Nazaire) เป็นฐานทัพหน้าในการส่งเรืออูออกปฏิบัติการในมหาสมุทรแอตแลนติกได้เต็มที่
ตัวอย่างเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของยุทธวิธีฝูงหมาป่าเกิดขึ้นในเดือนตุลาคม ปี ค.ศ.1940 ช่วงคืนวันที่ 16 – 19 ตุลาคม ขบวนคอนวอยรหัส SC-7 ซึ่งประกอบด้วยเรือสินค้าจำนวน 34 ลำและเรือคุ้มกัน 5 ลำ ลำเลียงสินค้าจากแคนาดามายังอังกฤษ ถูกโจมตีโดยฝูงหมาป่าซึ่งประกอบด้วยเรืออู 7 ลำ สามารถจมเรือสินค้าได้ถึง 20 ลำ ระวางขับน้ำรวมกันเกือบ 80,000 ตัน โดยที่เยอรมันไม่สูญเสียเรืออูแม้แต่ลำเดียว ต่อมาคืนวันที่ 19 ตุลาคม ขบวนคอนวอยรหัส HX-79 ซึ่งประกอบด้วยเรือสินค้าจำนวน 49 ลำและเรือคุ้มกัน 11 ลำ ก็ถูกโจมตีโดยฝูงหมาป่าประกอบด้วยเรืออู 5 ลำ จมเรือสินค้าได้อีก 14 ลำ โดยที่ไม่มีเรืออูถูกจมอีกเช่นกัน การที่มีเรือสินค้าถูกจมติดๆกันถึง 34 ลำ ส่งผลให้ทั้งสองเหตุการณ์นี้ถูกเรียกว่าคืนแห่งมีดยาว (Night of the Long Knives) ตามชื่อเหตุการณ์ที่อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler) กวาดล้างแกนนำหน่วย Sturmabteilung หรือ SA เมื่อปี ค.ศ.1934 ในช่วงนี้กองทัพเรือเยอรมันตั้งใจจะใช้ปฏิบัติการของเรืออู กดดันอังกฤษร่วมกับการโจมตีของกองทัพอากาศหรือลุฟท์วัฟเฟอ (Luftwaffe) ใน Battle of Britain เนื่องจากเยอรมนีเชื่อว่าอังกฤษมีเรือรบไม่พอสำหรับคุ้มกันเรือสินค้าและป้องกันเกาะอังกฤษจากการยกพลขึ้นบกของเยอรมันในปฏิบัติการสิงโตทะเล (Operation Sea Lion) พร้อมกันได้ แต่เมื่อกองทัพอากาศเยอรมันไม่สามารถครองน่านฟ้าอังกฤษได้ ส่งผลให้ปฏิบัติการสิงโตทะเลถูกเลื่อนไม่มีกำหนด กองทัพเรือเยอรมันก็ถูกทิ้งให้รบกับอังกฤษต่อไปตามลำพัง ขณะที่ฮิตเลอร์หันความสนใจไปทางทิศตะวันออกแทน
สถานการณ์ของอังกฤษเริ่มดีขึ้นช่วงกลางปี ค.ศ.1941 จากการใช้เทคโนโลยีใหม่เช่นเรดาร์ เครื่องบินรบ ฯลฯ ในการปราบเรือดำน้ำ ประกอบกับในเดือนพฤษภาคม อังกฤษสามารถยึดเรืออู-110 พร้อมเครื่องถอดรหัสอีนิกม่า (Enigma) ส่งผลให้สามารถติดตามความเคลื่อนไหวของกองเรือดำน้ำเยอรมันได้ เยอรมนีเสียกัปตันเรือดำน้ำที่มีฝีมือหลายนายในช่วงเวลานี้เช่น กุนเธอร์ พรีน (Gunther Prien) กัปตันเรืออู-47,ออตโต เครชเมอร์ (Otto Kretschmer) กัปตันเรืออู- 99 ฯลฯ กองทัพเรือเยอรมันเตรียมถอดใจแล้ว จนกระทั่งสหรัฐฯเข้าสู่สงครามในเดือนธันวาคม แม้การที่สหรัฐฯเข้าร่วมสงครามจะส่งผลให้ฝ่ายสัมพันธมิตรมีจำนวนเรือสินค้าและเรือลำเลียงเพิ่มขึ้นมากก็ตาม แต่จำนวนเรือที่เพิ่มขึ้นมานี้ส่งผลให้เรือคุ้มกันต้องกระจายกำลังกันออก ประกอบกับลูกเรืออเมริกันขาดประสบการณ์ในการรับมือเรือดำน้ำ ส่งผลให้เรืออูได้เป้าหมายใหม่ กองเรือดำน้ำเยอรมันจึงเล็งเป้าหมายส่วนใหญ่ไปทางสหรัฐฯแทนในปี ค.ศ.1942 ตามตัวอย่างเหตุการณ์โจมตีขบวนคอนวอยรหัส ON 92 ซึ่งออกเดินทางจากเมืองลิเวอร์พูล ในอังกฤษ วันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ.1942 มุ่งหน้าไปสหรัฐฯ คอนวอยนี้ประกอบด้วยเรือสินค้า 41 ลำและเรือคุ้มกัน 6 ลำ นอกจากจำนวนเรือคุ้มกันจะน้อยแล้ว ส่วนใหญ่ยังขาดอุปกรณ์ที่ทันสมัยสำหรับตรวจจับเรือดำน้ำด้วย
เรืออู-569 ตรวจพบคอนวอย ON 92 ในวันที่ 11 พฤษภาคม แล้วแจ้งให้เรืออูลำอื่นๆในฝูงหมาป่าเดินทางมาสมทบ เรืออู-124 และเรืออู-94 มาถึงในคืนนั้น คอนวอย ON 92 ไม่มีทางเลือก จะไล่ล่าเรือดำน้ำก็ไม่ได้เพราะเรือคุ้มกันน้อยเกินไป จะหนีก็ไม่ได้อีก เพราะเรือสินค้ามีความเร็วต่ำ จึงตัดสินใจส่งเรือคุ้มกันออกไปไล่ตามเรืออู-569 เปิดช่องให้เรืออู-124 ยิงตอร์ปิโดจมเรือสินค้า 2 ลำ เมื่อคอนวอย ON 92 หันความสนใจไปที่เรืออู-124 ก็เปิดโอกาสให้เรืออู-94 ยิงตอร์ปิโดจมเรือสินค้า 1 ลำ จากนั้นเรืออู-124 ก็วนกลับมายิงตอร์ปิโดจมเรือสินค้าอีก 2 ลำ เมื่อเสียเรือไป 5 ลำ คอนวอย ON 92 ก็เริ่มเสียขวัญ พยายามหนีสุดชีวิตแต่ก็วนกลับมาเจอฝูงหมาป่าเข้าอีกในคืนถัดมา แม้คราวนี้จะมีเรืออูมาสมทบมากขึ้น แต่มีเพียงเรืออู-94 ที่ยิงตอร์ปิโดจมเรือสินค้าได้อีก 2 ลำ เรืออู-406 ยิงตอร์ปิโดใส่เรือคุ้มกันคอนวอยแต่พลาดเป้า เพราะตอร์ปิโดขัดข้อง ถึงตอนนี้เชื้อเพลิงและตอร์ปิโดของเรืออูเริ่มร่อยหรอลง เยอรมนีจึงตัดสินใจถอนฝูงหมาป่ากลับ พอใจกับผลลัพธ์ที่สามารถจมเรือสินค้าได้ 7 ลำ วง Sabaton ได้นำเหตุการณ์โจมตีคอนวอย ON 92 นี้ไปแต่งเพลง Wolfpack ในอัลบั้ม Primo Victoria
เรืออูของเยอรมันจะยังคงเป็นภัยคุกคามต่อขบวนคอนวอยเรือสินค้าของฝ่ายสัมพันธมิตรไปจนถึงปี ค.ศ.1943
สวัสดี
04.07.2020
