(Hans-Hermann Bühling/ Wikimedia Commons/ CC BY-SA 3.0)
ในปี ค.ศ.1966 เยอรมนีตะวันตกมีโครงการจัดการปืนต่อสู้อากาศยานอัตตาจรรุ่นใหม่ ทดแทนปืนต่อสู้อากาศยานอัตตาจร M42 Duster ผลิตในสหรัฐฯ มีต้นแบบถูกส่งเข้าประกวดสองรุ่นได้แก่ Matador และ 5PFZ-A ต่อมาในปี ค.ศ.1971 ต้นแบบชื่อ 5PFZ-A ผลิตโดยบริษัท Oerlikon และ Krauss-Maffei Wegmann (KMW) ได้รับการคัดเลือก มีการจัดหารถต้นแบบชุดแรกจำนวน 4 คันใช้ชื่อว่า 5PFZ-B1 จากนั้นในปี ค.ศ.1973 ก็มีการจัดหารถต้นแบบเพิ่มอีก 12 คัน ก่อนจะเข้าประจำการในปีเดียวกัน มีชื่อเป็นทางการว่า Flugabwehrkanonenpanzer Gepard หรือนิยมเรียกย่อๆว่า Flakpanzer Gepard (ภาษาเยอรมัน Gepard แปลว่าเสือชีตาห์)
ปืนต่อสู้อากาศยานอัตตาจร Gepard ใช้แคร่รถถังหลัก Leopard 1 มีน้ำหนัก 47.5 ตัน มีความยาว 7.68 เมตร กว้าง 3.71 เมตร สูง 3.29 เมตร (ขณะยังไม่เปิดใช้งานเรดาร์) มีพลประจำรถ 3 นาย ติดอาวุธปืนต่อสู้อากาศยาน Oerlikon GDF ขนาด 35 มิลลิเมตร 2 กระบอก มีอัตราการยิงรวมกัน 1,100 นัดต่อนาที (กระบอกละ 550 นัดต่อนาที) บรรทุกกระสุน 680 นัด โดยเป็นกระสุนสำหรับต่อสู้อากาศยาน 640 นัดและกระสุนเจาะเกราะสำหรับเป้าหมายภาคพื้นดิน 40 นัด เรดาร์มีระยะตรวจจับ 15 กิโลเมตร ระบบขับเคลื่อนใช้เครื่องยนต์ดีเซล MTU MB 838 Ca M500 ขนาด 830 แรงม้า มีความเร็วสูงสุด 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ระยะปฏิบัติการ 600 กิโลเมตร
ในช่วงสงครามเย็น เยอรมนีตะวันตกได้จัดหาปืนต่อสู้อากาศยานอัตตาจร Gepard เข้าประจำการจำนวน 377 คัน ปัจจุบันส่วนใหญ่ถูกปลดประจำการไปแล้ว และขายต่อให้ประเทศต่างๆเช่นบราซิล โรมาเนีย เนเธอร์แลนด์ จอร์แดน ฯลฯ ยังเหลืออยู่ในคลังประมาณ 94 คัน (ข้อมูลเมื่อปี ค.ศ.2010) เก็บไว้รอระหว่างจัดหาระบบป้องกันภัยทางอากาศรุ่นใหม่เข้าประจำการ
สวัสดี
09.07.2021
